Miaka kadhaa nyuma, Manecky alikuwa kijana mchangamfu, mwenye heshima, na mfanyabiashara mdogo mwenye juhudi jijini Mtwara. Alikuwa na kila sifa njema, lakini katika ulimwengu wa mapenzi, nyota yake ilionekana kuzama kabla hata haijawahi kung’aa. Kila uhusiano aliouanzisha uliishia kwa maumivu, na cha kushangaza, kila mara alikuwa anaachwa na mpenzi wake bila sababu ya msingi.
Mpenzi wake wa kwanza, Neema, alimtema siku moja tu baada ya Manecky kumnunulia zawadi ya gharama kubwa, akisema: “Samahani, Manecky. Sijui niseme nini, lakini nimeamua niondoke. Siyo wewe, ni mimi.” Kauli hii ya kizushi ikawa kama wimbo wa taifa katika maisha yake ya kimapenzi.
Alijitahidi sana katika uhusiano wake wa pili na Lulu. Alikuwa mkweli, mwaminifu, mtoaji, na alionyesha mapenzi ya dhati. Alimfanya Lulu ajisikie kama malkia, lakini baada ya miezi minne, Lulu naye akamwaga machozi na kusema, “Kuna kitu kinakosekana. Nakuacha, samahani.” Manecky alijaribu kudadisi, lakini jibu likawa lilelile: “Hakuna sababu maalum. Sijisikii tena.”
Alianza kuhisi kwamba huenda kuna laana iliyokuwa inamwandama. Alijiangalia kwenye kioo mara kwa mara, akijiuliza ni kosa gani alifanya. Alikuwa kijana mzuri, mwenye akili, na alimpenda Mungu. Kwanini alipitia maumivu haya kila wakati? Rafiki zake walianza kumuonea huruma, na jina lake likaanza kutumika kama mfano wa ‘bahati mbaya katika mapenzi’ Mtwara. Soma zaidi hapa
